Het zit er zo ingebakken, Koninginnedag. Maar die bestaat niet meer. Nu heet het Koningsdag, en is het op een andere datum. En hoewel ik vandeweek de Nederlandse vlag tegengekomen ben bij het uitpakken, hebben we ’em niet uitgehangen vandaag. Geen behoefte aan gehad!

De afgelopen dagen hebben we weer een boel werk verzet. De woonkamer en voorkamer/eetkamer zijn nu dozenvrij, en in de kelder staat de TV-kast en is deze gevuld met spelletjes. Later deze week komt de grote tafel er nog te staan en dan is het daar ook zo goed als klaar! Moet zeggen, dat allemaal binnen 3 weken na aankomst van de container, niet slecht!

We hebben ook gewerkt aan werk. Jakko, of Jakob zoals hij hier veel genoemd wordt, is naar een diner van de Dutch Canadian Business Associates geweest om te netwerken, en daar zijn een paar potentieel goede contacten uit voortgekomen. Zelf ben ik afgelopen zaterdag naar Red Deer geweest, een slordige 150 km north, naar een paardenbeurs, The Mane Event. Hier clinics gezien, maar ook contacten gelegd en informatie opgedaan over lestarieven welke hier gehanteerd worden. Een pittige rit naar huis, deels in de sneeuw, maar het was de moeite waard!

Charlotte heeft twee dagen met alle kinderen van haar Music Class doorgebracht in Red Deer. Hier heeft ze leuke clinics mogen volgen, maar er werd ook geshopt en gezwommen. Ze heeft het erg naar haar zin op school en ook al veel vriendinnen!

Ook bij Jonathan gaat het goed op school. Hij vond het in het begin een beetje moeilijk om aansluiting te vinden, maar dat gaat een stuk beter nu, en ook hij gaat met plezier naar school. Als ik het goed begrepen heb heeft hij zelfs al een optreden met zijn muziekgroep gepland staan!

Allemaal positieve berichten dus, we hebben het nog steeds naar onze zin en hopelijk gaat het binnenkort op werkgebied ook goed!

Bovenstaande grote borden staan bij alle toegangswegen naar Cochrane, en elke keer als ik ’em zie ben ik weer blij dat ik hier mag wonen!

Het normale leven gaat zo’n beetje beginnen, de kinderen gaan naar school. En gelijk maar zoals het hoort: met de schoolbus! Charlotte zag het al helemaal zitten, gezellig met vriendinnen kletsen in de bus, en zo ging het ook. Vanaf het moment dat ze in de bus ging zitten, kwam er een meisje naast haar zitten en werd er vrolijk gekletst! Leuk om te zien hoe makkelijk dat gaat bij haar!

Jonathan moest de eerste keer wat eerder op school zijn om zijn laptop in te regelen, dus die zou met de auto heen gaan en met de bus thuiskomen. Maar helaas, dat mislukte en meneer belde met de mededeling dat hij de bus had gemist lol…

Gelukkig ging het dinsdag zowel heen als terug wel goed!

Beiden kwamen enthousiast thuis met mooie verhalen en dat het toch wel allemaal meeviel op school! Wat een opluchting!

En dan is het woensdag de 20e, en ben je jarig. Geen visite, behalve dan iemand van The Welcome Wagon, een welkomstcomité die nieuwkomers in town welkom heet en een bult aan reclamezooi over je heen stort. We zijn nu weer voorzien van een setje tandenborstels voor het hele gezin, kortingsbonnen voor de locale sportschool en we kunnen voor wel een week aan gratis brood komen! Wel overspoeld met een heleboel felicitaties via Facebook, What’s App en Messenger, dus wel een jarig gevoel gehad, dankjewel allemaal!

We hebben ook een bezoekje gebracht aan The Source, die ons voorzien heeft van Canadese telefoonnummers. Dat betekent dus ook dat onze Nederlandse nummers per eind van deze maand zo’n beetje niet meer bereikbaar zijn. Wil je dus telefonisch contact met ons op kunnen nemen, stuur dan een berichtje, dan krijg je ons Canadese nummer!

Vandaag hebben we het vakkenpakket van Jonathan voor volgend jaar vastgesteld. Een boel keuze en een flinke puzzel om aan voldoende punten te komen, en ook nog een open toekomst te behouden, aangezien Jonathan nog niet weet wat hij precies wil gaan worden!

En Frodo? Die heeft het nog steeds heel best naar zijn zin hier!

Keurig netjes om 9 A.M. kwam ‘ie aanrijden: de mooie oranje container!

Aangezien Jonathan de container heeft mogen verzegelen in Amersfoort, mocht Charlotte het zegel verbreken! Maar ja, zo’n grote knipschaar is best wel erg zwaar, dus papa moest maar helpen!

En toen gingen de deuren open, en kon alles eruit! Mede dankzij de fantastische hulp van AnneMarie en Sebastiaan (geen setje 😉 ), voor ons totaal onbekende Nederlanders die gereageerd hadden op een oproepje op Facebook, konden we in een recordtijd van ruim 3 uur de hele container lossen. Hard werken, maar ook lol maken en af en toe een korte pauze tussendoor, en om 12.15 A.M.  startte de chauffeur de motor en reed de lege container de straat uit!

Frodo was zoo lief, die heeft meer dan de helft van de tijd voor de container gezeten of gelegen!

Maar dan ben je er nog niet, want dan is alles uit de container, maar nog niet allemaal in huis, in de juiste kamer of in elkaar gezet… Gang  Garage

Na nog flink wat heen en weer gesjouw van dozen en meubels, was er een beetje orde in de chaos en zijn we maar opgehouden met werken, we waren helemaal gesloopt.

  Kelder

Het enige wat we nog wel gedaan hebben is ons bed in elkaar zetten, zodat we in ieder geval weer lekker konden slapen!

 Slaapkamer

En lekker slapen, dat deden we wel!

Woensdag bestond uit niet veel meer dan wederom dozen sjouwen, uitpakken en opruimen. Vooral het uitpakken is leuk, hoe blij kun je zijn met de gewoonste dingen, toiletartikelen, bestek en glaswerk, maar ook zitten op je eigen bank!

Na een lange dag weer moe en redelijk voldaan ons bed in gerold, op naar de donderdag. En die begon met sneeuw! Geen sneeuw die bleef liggen maar toch even grappig! Vandaag even niet uitpakken en organisen, maar eerst naar Calgary. De huurauto moest ingeleverd worden en we moesten naar de Ikea. De kinderen hadden namelijk hun bedden achtergelaten in Nederland, die waren oud en op. Zo gezegd, zo gedaan, een paar uur later, een paar dollars armer en een pick-up voller nog even een stop bij de Best Buy, want Charlotte heeft voor school een laptop nodig.

Gauw naar huis, de boel uitladen en in elkaar zetten en dan is ook de donderdag weer voorbij, wat gaat de tijd toch snel! Te bedenken dat we vandaag precies twee weken in Canada zijn!

Over vrijdag valt niet veel anders te melden dan wederom uitpakken en organiseren, de garage is een stuk meer opgeruimd en geordend, de study van Jakko is een heel end ingericht en Charlotte’s kamer is zo’n beetje klaar. Jonathan heeft een beetje pech, hebben we na lang zoeken eindelijk de poten van zijn bureau gevonden, missen we nog een ander onderdeel ervan, en kan het nog niet in elkaar gezet worden. Morgen maar verder zoeken!

Wat een dag vandaag zeg! Na een erg rustig weekend met ‘alleen’ maar waar boodschappen doen, en een mooie wandeling maken, ging vandaag het gas erop! Letterlijk en figuurlijk!

De dag begon met een bezoek aan customs in Calgary door Jakko, want jawel, eindelijk was daar het bericht dat onze container in Calgary aangekomen was. Een week later dan gepland, maar goed, daar kunnen we niets aan veranderen. Halverwege de ochtend kwam er een SMS van Jakko dat we helemaal geen controle zouden krijgen en dat alle papieren zonder problemen afgestempeld waren. Hoe heerlijk, want tegen die controle zag ik wel erg op hoor, ze gaan dan echt alles uitpakken en bekijken, en dan zouden ze toch ook dingen tegenkomen die iets anders op de lijst staan dan hoort. Maar goed, geen controle, geen stress, iedereen blij!

Door naar het volgende agendapunt: inschrijven bij de Alberta Health, oftewel zorgverzekering. Geen idee of Jakko dat zonder ons kon doen of niet, maar gelukkig kon dat. Ook weer iets dat afgestreept kan worden van de to do-list. Terwijl hij daarmee bezig was, werd ik thuis gebeld door de bank, mijn creditcard was binnen! Ook al zo snel, nog geen 5 werkdagen! Vanmiddag maar ophalen dus!

Door naar het middagprogramma. Jakko was inmiddels thuis en na de lunch zijn we via de bank doorgereden naar verschillende winkels. Wat een gave winkels heb je toch, los van de Walmart (vergelijkbaar met een Albert Heijn en een warenhuis ineen) vind je hier ook een prima hardware store (Gamma of Praxis in NL), een Dollarama (Action) en ook een Canadian Tire (outdoorshop, sportwinkel, kookwinkel, fietsenwinkel, gereedschapswinkel, electronicawinkel en nog veel meer in 1). Gelijk de creditcard maar uitgetest en een nieuwe stofzuiger aangeschaft bij de CT, die we toch ook echt nodig hebben met Frodo! Bij de Walmart nog flink wat voorraden ingeslagen en toen weer terug naar huis. En toen kon het feest pas echt beginnen, verzekering regelen want: DE AUTO, de F150 Limited, stond op ons te wachten!

Even leek het erop dat het niet zou gaan lukken om alles rond te krijgen, maar op het nippertje toch wel, en zijn we nu de zeer trotse eigenaren van onderstaande bak. Wat een wagen, groot, mooi, verrassend stil en heerlijk luxe! Hier gaan we zeer veel plezierige kilometertjes mee maken!

Wie kent het niet, je kunt je overal op abonneren tegenwoordig, en krijgt dan een mailtje als er een update o.i.d. is. Wij hebben een heleboel abonnementen op Nederlandse nieuwsbrieven eruit gegooid haha!

Maar goed, we hebben een mooie blog, en waarom zou je niet willen dat men die ook kan volgen? Het kostte wat tijd en moeite, maar nu kan het dus!

Scroll op onze pagina maar helemaal naar beneden, daar kun je dan je email achterlaten en blijf je als vanzelf op de hoogte van onze avonturen!

Na gisteren ook weer aan de gang geweest te zijn met het zoeken naar een auto, hebben we ook een ritje naar Calgary gemaakt, naar een Nederlands gezin dat eind van de maand weer terug moet naar NL. Via via kwamen we in contact met elkaar, en we konden een aantal elektrische apparaten van ze overnemen. Erg fijn, zo kunnen we nu zelf brood gaan bakken (brood hier is erg duur en van veel mindere kwaliteit), ijs maken (Charlotte blij) en de kelder warm houden (is aardig koud daar). Ook hebben we alvast de kerstverlichting klaarliggen!

Vandaag stond in het teken van school voor Charlotte, luchtvracht en een auto kopen. Charlotte mocht zich om 8 uur vanmorgen al melden bij de administratie, waarna ze naar haar klas gebracht werd en twee uurtjes mee mocht draaien. Die draai vond ze heel snel, en stuiterend kwam ze om 10 uur weer naar buiten, ze mag namelijk al meteen mee op field trip met de school band eind van deze maand, naar Banff, inclusief overnachting. Hoe leuk!

Om 11 uur reed keurig netjes volgens planning de vrachtwagen voor met onze luchtvracht:

De slimmerds hadden alleen geen vorkheftruck mee, dus moest de kist in de vrachtwagen open gemaakt en uitgepakt worden. Maar goed, dat zij zo, klus was vlot geklaard en vooral Jakko was blij dat hij zijn PC in huis had (ware het niet dat hij nog geen bureau heeft om em op te zetten 😛 )!

Om drie uur kregen we dan bericht dat de auto binnen was, en dat we een proefrit konden gaan maken. Zo gezegd, zo gedaan, en ik kan niets anders zeggen dan: wat een gave bak! Echt alles erop en eraan, de meest luxe uitvoering van de F150, de Limited edition. De verkoper was er ook verliefd op! Maar hij had pech, na wat dimdammen over de prijs en de accessoires hebben we de handen geschud en zijn we eigenaar van deze auto!

Als de Canadese bank niet zo stom was geweest ons verkeerde informatie te geven, hadden we em morgen al op kunnen halen, nu wordt het maandag. Een heel weekend wachten op dit moois is wel lastig hoor!

Morgen zoals het er nu uitziet een rustig en warm dagje in de planning, verwachting is een graad of 23! Heerlijk!

Na een afspraak bij de bank vanmorgen, waar we een rekening geopend hebben en gelijk ook creditcards aangevraagd hebben, zijn we weer naar de autodealer gegaan. De auto waar we gisteren een proefrit voor hadden aangevraagd, was er vandaag, dus weer een fijn ritje gemaakt! Deze auto was net zo oud als de rode uit de vorige post, had minder km’s op de teller, en ook nog eens een zwaardere motor, reed geweldig! Samen besloten om voor deze te gaan, en aan het onderhandelen geslagen over accessoires. We waren bijna tot een overeenkomst gekomen, tot de verkoper een telefoontje kreeg dat de auto verkocht was… :O

Absolutely disappointing as you can say… Wat nu? We hebben toch wel op korte termijn een auto nodig, dus maar verder zoeken. En gevonden! Uiteindelijk is het een Ford F150 Limited Pearl White geworden. Helaas nog geen foto’s oid, die komen asap!

Hiermee wel weer een dag voorbij gevlogen!

Want Jonathan komt eraan! Maandagmorgen stond in het teken van een bezoek aan deze school, waar Jonathan naartoe zal gaan. Er moest een hoop papierwerk ingevuld worden en vervolgens een rooster gemaakt. Jonathan boft, hij kan meteen instromen in een music-class, waar drie keer per week gespeeld wordt! Ook hebben we al een tweetal schoolboeken meegekregen, Math en Science. Aan de study dus!

In de middag een SIN-number aangevraagd, man, wat een rij en een lange wachttijd. Na 1,5 uur waren we eindelijk aan de beurt, en hebben we nu een Canadese equivalent van een BSN!

Als kers op de taart door naar de Ford-dealer, om eens te kijken wat er te krijgen is aan leuke Pick-ups. Een tweetal auto’s gereden, beiden F150, en dat rijdt niet verkeerd hihi! Ze zijn wel een beetje aan de kleine kant ahum:

Deze hebben we gereden, en morgen, dinsdag, gaan we nog een andere rijden, met een zwaardere motor en minder km’s op de teller. Als we die gereden hebben, gaan we kiezen!

Even een post die meerdere dagen omvat, anders wordt het wel een erg saai en lang verhaal!

De eerste nacht in het B&B was wat onrustig, maar toch goed geslapen. Na een heerlijk ontbijt van Deanne zijn we naar Cochrane gereden met de helft van de bagage, om daar de sleutels van ons huurhuis in ontvangst te nemen! Mooi huis, veel kamers en ruimtes met veel kasten, en niet te vergeten een mooie tuin! Hier gaan we het wel een tijdje uithouden denk ik!

Na een flinke berg boodschappen en het overhalen van alle overige bagage was de dag voorbij en hebben we, zittend op geleende tuinstoelen, iets simpels gegeten. De luchtbedden opgeblazen, dekbedden erop, welterusten!

Het echte werk kon beginnen. Nog meer boodschappen, naar de bank voor een afspraak, de Dollarama leegkopen met toiletborstels, zeeppompjes en al dat soort dingen, en tussendoor volop genieten van de rust. Meerdere keren met Frodo langs de rivier gewandeld, het is jammer dat hij er niet los mag lopen, maar goed, dat is niet anders!

Zo’n dag vliegt voorbij, en de zondag dient zich alweer aan. Geen bijzondere dingen gedaan vandaag, echt een dagje genikst en genoten van de warme lentezon, de thermometer in de tuin gaf 20+ graden aan!

En dan wordt het maandag, maar daarover later meer!

Daar zit je dan echt, in het vliegtuig, op weg naar Canada. Wat een zwaar moment hebben we achter de rug, het afscheid nemen. Eenmaal in het vliegtuig was het verdrietige gevoel nog niet over, de waterlanders kwamen ook nog toen we echt opstegen en we Nederland zagen verdwijnen. Nog een kleine 9 uur en we zouden in ons nieuwe thuisland zijn. Hoewel… ging dat wel echt maar 9 uur duren, of toch langer? Er werd namelijk ergens boven Groenland om een dokter gevraagd. Er was een Duitse meneer onwel geworden en die was niet meer aanspreekbaar. Geen goede zaak dus. De stewardessen en gelukkig ook een in het vliegtuig aanwezige dokter zijn een uur met hem bezig geweest, en gelukkig kwam meneer bij, was het niet ernstig genoeg om een tussenstop te maken voor medische zorg. We konden onze weg dus blijven vervolgen.

Na een emotionele huilbui van Jonathan ergens op driekwart van de vlucht na verliep alles probleemloos en ondanks de verlate vertrektijd landden we keurig op de afgesproken tijd in op YYC airport. Bij de douane ging het redelijk vlot, en konden we op zoek naar onze bagage, en niet te vergeten Frodo! Charlotte zei op een gegeven moment:  ‘Ik hoor Frodo piepen’, waarop we antwoordden dat dat echt niet kon, die zou toch niet zo open en bloot vlakbij de kofferband staan? Maar dat was dus wel zo, hij had ons al gezien en was heftig aan het piepen en rondlopen in  zijn bench. Wat was hij braaf geweest, maar wat was het sneu, hij mocht er niet meteen uit omdat er ook werkhonden op het vliegveld rondliepen. Zo snel mogelijk als kon zijn we door customs gegaan waar Frodo entreegeld voor Canada moest betalen, en toen konden we eindelijk naar buiten. De bench schudde als een gek, Frodo wilde er heel graag uit, en eenmaal buiten was hij hééél blij!

De volgende stap was het ophalen van de huurauto, duurde even maar dan kreeg je ook wel wat: een Dodge Grand Caravan. Met een beetje passen en meten en het uit elkaar halen van de bench kregen we alle 11 koffers en de bench zelf in 1 keer in de auto, en wij pasten er ook nog bij! Op naar het Bed & Breakfast waar we drie jaar eerder ook al geslapen hadden!