Een eerste keer voor mij op wedstrijd in Canada, een eerste keer voor Simon Says in de showring. Als dressuurpaard. En dat was geen slechte eerste keer!

Wedstrijden hier nemen meestal een heel weekend in beslag. In dit geval was het een tweedaagse wedstrijd, zaterdag en zondag, wat betekende dat we op vrijdag al inlaadden en vertrokken:

Wat een joekel van een trailercombinatie, met complete living erin waar je met 7 personen in kunt slapen en van alle gemakken is voorzien.

Na aankomst was er nog even tijd om in de wedstrijdring te trainen:

Hoe heerlijk is het om met zicht op de Rocky Mountains op zo’n mooi wedstrijdterrein te mogen rijden!

En dan voeren en naar bed:

Ik was alleen dus had een heerlijk tweepersoonsbed voor mezelf!

Op naar zaterdag. Ik moest al vroeg starten. Omdat Simon nog maar weinig dressuurtraining in de benen had, heb ik besloten om maar op safe te spelen en in de B te beginnen. Hier is dat Training level. Er zijn 3 proeven per level, je mag zelf kiezen welke je rijdt. Maar dat wist ik nog niet haha, dus werd ik ingedeeld in test 2 en daarna test 1. Prima, het ging om de ervaring!
De eerste proef was Simon erg stout. Al bij het binnekomen besloot meneer dat hij liever niet stil wilde staan en we draaiden alle kanten op. Een goed begin zeg maar… Ook tijdens de proef slopen er wat foutjes in en ik was niet tevreden. Nou ja, niets aan te doen, hij was op zich braaf zat de hele tijd.

Tussen de twee proeven door zat 2 uur tijd dus paard op stal, en ik even pauze. Het was mooi weer dus hebben we even naar andere combinaties gekeken, en daarna weer gezadeld. Losrijden voor de tweede proef voelde goed en vol goede moed gingen we de ring weer in. Wauw, wat ging deze proef goed! Hele fijne stukken waarbij Simon er goed aan stond en alles heel netjes uitvoerde. Zeer tevreden kwamen we de ring uit en na verzorging zijn we gaan kijken bij de punten. En wat schetst mijn verbazing: een 3e prijs met ruim 63% voor de eerste proef, en zelfs een 1e prijs met dik 68% voor de tweede proef! Ongelooflijk, dit had ik echt niet verwacht!

Wat een mooie rozetten krijg je hier!

Om de mooie resultaten te vieren zijn we naar Spruce Meadows gegaan, wat nog geen 10 minuten bij het wedstrijdterrein vandaan was, en waar op dat moment de Nations Cups verreden werd!

Nederlander in actie!

In de avond nog even paardlief laten grazen aan het handje, heerlijk in het avondzonnetje!

En een foto gemaakt van de wedstrijdring, die er mooi bij lag!

Daarna maar weer op tijd naar bed, want ook de volgende dag was ik al vroeg weer aan de beurt.

Konden we de resultaten van de zaterdag verbeteren? Was Simon vandaag weer zo fijn aan de hulpen?
Simon werd nog even duidelijk verteld dat hij netjes halt moest houden bij het binnenkomen door mijn fantastische groom Diana:

De eerste proef ging echt heel fijn, paar kleine foutjes en niet helemaal relaxed in galop maar nog steeds fijn controleerbaar. Helaas wel in de regen moeten rijden, iets wat ik nog niet eerder met hem had gedaan (lang leve een binnenbak). De tweede proef was een bijzondere. Midden tijdens het galopstuk liep er namelijk opeens een hond los in de ring. Ik had ’em al in de gaten, Simon nog niet, en toen ‘ie ’em zag vond hij het nodig om te doen alsof hij nog nooit eerder een hond had gezien en zette het op een bokken. Ik lag er bijna naast haha! Jury legde de proef stil zodat het onheil verwijderd kon worden en daarna mocht ik rustig het galopstuk overnieuw rijden. Om vervolgens zelf een fout te maken, wat me -2 opleverde. Ondanks de hond pakte Simon het heel goed weer op, bleef daarna keurig bij de les en konden we de proef netjes uitrijden!

Foto genomen na de proeven. Knap paard!

Op naar stal, paard afzadelen en naverzorgen, en dan naar de punten kijken. En ja hoor, de eerste proef ruim 68% en 1e, en de 2e proef toch ook nog ruim 67% en ook hier 1e! Ongelooflijk!

Weer twee mooie rozetten! En dat was nog niet alles, want dankzij onze mooie scores waren we in de race voor het Show Championship, een klassement van gemiddelden over alle gereden proeven van het hele weekend. Mijn weekend kon al niet meer stuk maar dit zou toch wel heel gaaf zijn zeg!

Aan het einde van de middag was de bekendmaking, en nee, geen champion, maar wel Reserve Champion van alle open class-deelnemers (= profs, mensen die met paarden hun geld verdienen), en een nog mooier lint werd me uitgereikt! Ongelooflijk, mijn eerste show in Canada, Simon’s eerste dressuurshow ooit, en dan hiermee naar huis gaan, mijn weekend kon echt niet meer stuk!

Zeer tevreden keerden we huiswaarts, alwaar paardlief lekker mocht rollen en kon eten!