Nou, een ietwat verlaat, maar alsnog welgemeend verslag van onze tweede dag in Vancouver!

Kim is natuurlijk weer bij de paarden, dus Charlotte, Jonathan en ik reizen nogmaals met de bus en de skytrain naar het centrum, ditmaal naar het World Science Center. Dit is een soort van wetenschap & techniek museum waar ze  bezoekers vooral willen laten uitproberen (en dan vooral kinderen natuurljik). Onderstaande foto’s komen uit de afdeling zintuigen en hersens voor de gek houden. Ik weet niet meer waar Jonathan nu precies bij staat maar het was iets met gezichtsbedrog. Charlotte is aan het spelen met lasers.

Er was nog veel meer te zien en doen natuurlijk. Hier proberen ze een bal in de lucht te houden door via het fietsen een luchtstroom in de pijp waar de bal in zit te genereren. En das nog best zwaar!

Omdat we vandaag wat later zijn weggegaan is het nadat we het museum uitkomen al tijd om met Kim af te spreken waar we elkaar ontmoeten. Dat lukt vlakbij Chinatown, waar volgens de reisgids een nightmarket wordt georganiseerd. We eten in een soort van hal met allemaal winkeltjes om een centraal zitgedeelte heen (wat mij heel erg aan soortgelijke eetzalen in Thailand deed denken) maar een nightmarket vinden we niet echt. We besluiten al snel om dan maar te gaan doen wat we gisteren wilden doen : naar het strand!

We liggen daar heerlijk en genieten van de ondergaande zon (en ontmoeten een Canadees met Nederlandse ouders) en de kinderen zwemmen wat.

We rijden terug via Stanley Park. Daar kun je helemaal omheen rijden, en aangezien het op het puntje van het schiereiland waarop het centrum van Vancouver te vinden is ligt, rij je langs het water.

Coal Harbor en downtown Vancouver vanaf het parkeerterrein bij het aquarium in Stanley Park

Uitzicht vanaf Brockton Point

Zonsondergang boven Vancouver Island

Daarna is het terug naar onze logeerplaats, slapen en : terug naar huis! Hier wat foto’s genomen tijdens de terugreis. Opklikken voor groot 🙂

En tot slot de uitsmijter :

Nissan Altima

Alweer een andere auto??????? Later meer 🙂

Zoals Jakko al eerder schreef, waren we vorig weekend in Vancouver BC. Of liever gezegd, zij liepen daar overdag zonder mij rond, terwijl ik in closeby Maple Ridge naar dressuurproven aan het kijken was. Want dat was de hoofdreden om hierheen te komen: deelnemen aan een ‘judges clinic’, een tweedaagse soort van jury-opleiding / promotiemoment voor Canadese wannabe-juryleden.

Eerst maar even uitleggen hoe de dressuur hier ongeveer werkt. Mogelijk voor de niet-paardrijdende lezers ietwat saai, waarvoor excuses!

De Canadese dressuursport verschilt behoorlijk van de Nederlandse. Natuurlijk rijden ze dezelfde dressuur-oefeningen, maar de indeling ervan is iets anders en daarmee de verschillende niveau’s ook. Hier heb je als allerlaagste niveau de walk-trot proeven, alleen stap en draf dus. Daarna heb je Training level, en dan de Levels 1 t/m 4 . Level 4 is vergelijkbaar met Z2-ZZL.  Waar je in Nederland na de ZZ-Licht nog een ZZ-Zwaar hebt voordat je in de PSG terecht komt, ga je in Canada meteen van Level 4 naar PSG. Vanaf PSG is het gelijk aan de Nederlandse dressuur en rijdt iedereen de internationale FEI proeven.

Er zijn in Canada verschillende soorten wedstrijden, Bronze, Silver and Gold Shows. Daaraan gekoppeld zit het type lidmaatschap van Equine Canada, en kun je aan shows van die ‘kleur’ deelnemen. Iemand met een Bronze-lidmaatschap kan dus alleen aan Bronze-shows meedoen, ben je een Silver-member dan kun je aan Bronze and Silver-shows deelnemen, en ben je Gouden lid, dan mag je overal aan meedoen. Daarnaast zijn er nog zgn. schooling shows, wedstrijden waar iedereen aan mee mag doen.  Logischerwijs zijn de jeugd en senioren van elkaar gescheiden, maar is er binnen de categorie senioren nog onderscheid tussen Adult Amateur en Open (profs, mensen die hun geld verdienen in de paardensport.)

Dan het jureren. Net als in Nederland ga je in stappen omhoog op de jury-ladder. In Nederland begin je met B/L, dan kun je M erbij doen, dan ZZL, Suptop, Grand Prix en daarna FEI (correct me if I’m wrong). Hier ben je als eerste Recorded judge en mag je Poneyclub en schooling shows jureren. Daarna kun je opschalen naar Basic judge, vervolgens Medium, en daarna Senior. Laatste stap daarna is FEI. Wat je als Basic of Medium mag jureren is weer afhankelijk van wat voor wedstrijd het is, ben je Senior judge dan mag je als vanzelfsprekend alles jureren!

Maar waar sta ik hierin nou precies? Dat wist ik voor aanvang van de clinic ook nog niet. Bij kennismaking met degene die de clinic gaf hoorde ik dat ik als Medium judge ingedeeld was, omdat ik in Nederland ook M-jury was. Alleen verschilt de Nederlandse M wel wat van de Canadese M hahaha! Maar goed, ik had hier geen enkel probleem mee, was ik niet hierheen gekomen had ik in Nederland ook graag hogerop gekomen, nu doe ik dat hier gewoon! Gaandeweg de twee dagen kreeg ik de indruk dat ze me aan het beoordelen was als Senior judge, ik moest bijvoorbeeld GPS (hoogste niveau) beoordelen, en Grand Prix proeven vanaf video. Deze proeven mag je op Silver wedstrijden ook gewoon jureren als je Medium judge bent, en op Gold shows als je ze met een Senior judge co-beoordeelt.

De uitslag van de clinic horen we later pas. Er schijnt geen examencommissie te zijn, dus hoe lang e.e.a. gaat duren is een raadsel. Mijn gevoel is echter wel goed, helemaal omdat ik bij het afscheid toegezegd werd: ‘Welcome to the roster’. En dat betekent dat ik zo goed als zeker mag gaan jureren. Of ik een M of een S jury word week ik nog niet, maakt me verder ook niet zo veel uit, het is hoe dan ook een grote sprong voorwaarts. Ook heb ik de tip gekregen om een Amerikaanse licentie aan te vragen, zodat ik ook daarheen kan om te jureren. Aangezien Canada de proeven van Amerika ‘leent’ zal dat geen probleem geven, en zo word ik ineens van een Nederlandse basis-jury een Internationale jury 😉 , en kan ik zelfs een licentie voor para-dressuur krijgen!

Sorry voor het lange verhaal, ik ben stiekem behoorlijk enthousiast en had dit zo snel nog niet verwacht. Groot pluspunt is dat ik hierdoor meer naamsbekendheid zal krijgen, en ook een klein beetje meer ga verdienen als ik daadwerkelijk ga jureren. (van 4,50 (euro) per uur naar tot 400 (dollar) per dag van max 8 uur. En aangezien de meeste shows hier twee of drie dagen duren tikt dat leuk aan natuurlijk!

Zo. Donderdag ben ik samen met Mama naar de stallen van ‘t paard geweest. Daar hebben we met Dan de tuinman gepraat.ik mocht mee op de grasmaaier, en mocht zelf ook een stuk maaien. Natuurlijk kapte het ding ermee zodra ik achter het stuur ging zitten. Na enig gelummel deed hij het weer. Frodo heeft zich, zoals te zien is, ook heerlijk vermaakt!

Vrijdag was het zover: examen. Na eindelijk een keer goed geleerd te hebben ging ik het verkeersexamen doen dat nodig is om een Learners rijbewijs te krijgen. Het examen is gehaald en ik mag nu achter het stuur plaatsnemen (met papa of mama ernaast). Diezelfde middag nog mocht ik het laatste stukje naar de stal (ja, dezelfde als bovenstaande!) rijden. Vandaag gingen wij opnieuw naar de stal, en heb ik meer dan een halfuur achter het stuur gezeten. Ook wat ervaring opgedaan met het achteruit een weg in te rijden.

Al met al een hectische week. Dinsdag mag ik met Dan ook op een nog grotere grasmaaier rijden. Heb er zin in! Tot de volgende post!

En we zijn nog steeds erg happy en blij hier! De tijd gaat snel, twee maanden geleden waren we net geland in Calgary en zaten we aan een pizza in het B&B. Ik had toen niet durven dromen dat het nu al zo goed zou gaan hier, en dat de kids het zo fijn zouden hebben op school! Want dat hebben ze, en ze boeken goede resultaten! Charlotte heeft al een paar clinics gehad met haar muziek-klas, en Jonathan heeft volgende week zijn eerste optreden. Ben erg benieuwd hoe hij het doet!

Jakko heeft inmiddels zijn learners drivers licence en mag niet meer autorijden zonder iemand met een volwaardig Canadees rijbewijs. Zo stom, hij heeft ruim 25 jaar zijn Nederlandse rijbewijs maar mag nu dus niet achter het stuur, aangezien ik nog geen Canadees rijbewijs heb. Daarnaast ik het ook nog eens erg onhandig, als hij ergens heen moet, moet ik em brengen. Zijn NL rijbewijs moest ingeleverd en wordt nu door de Federal Police onderzocht op echtheid. Als dat goedgekeurd is, mag hij afrijden en krijgt dan gelukkig wel meteen zijn volwaardige ‘Class 5’ rijbewijs. En dan moet ik hetzelfde proces door…

En last but not least: me, myself and horses! Zoals al verteld rij ik nu Skylar. We zijn 1,5 week aan de gang en boeken al goede vooruitgang. Eigenaresse is zeer tevreden en heeft me het paard al aangeboden om te kopen. Maar dat gaat niet gebeuren hoor! Nu echt geen geld voor, en daarnaast wil ik graag starten met een wat jonger dier en die helemaal opleiden! Eigenaresse Joyce heeft me voorgesteld aan haar man Dale, samen zijn ze eigenaar van de stal waar Skylar staat. Hele lieve mensen en echt geïnteresseerd in mij en mijn gezin! Een hele avond zitten kletsen, en daarbij hebben ze me aangeboden mijn ‘bedrijf’ te runnen vanuit hun stal, dus daar klanten ontvangen om les te geven, paarden te trainen etcetera. Ook zou ik een percentage van het stalgeld van een door mij aangebrachte nieuwe pensionklant gaan ontvangen en kan ik een paard daar neerzetten zonder stalgeld te hoeven betalen. Erg interessant allemaal dus!

Maar dat is nog niet alles wat speelt! Vandaag ben ik in gesprek gegaan met een andere barn, die me min of meer hetzelfde aanbood, maar daarnaast ook nog wil werken aan mijn naamsbekendheid. Er gaat een clinic georganiseerd worden waarbij men een een combinatie van een les Pilates/body awareness krijgt, met een zitles op een simulator en vervolgens een rijles op hun eigen paard. Indien gewenst kan er dan ook nog een zadelcheck aan toegevoegd worden! Daarnaast stuurt deze stal-eigenaresse me op wedstrijden met een van haar paarden, zodat men mij kan zien rijden en hopelijk van mening zijn dat dat er niet verkeerd uitziet en in gesprek gaan!

Kortom: twee aanbiedingen in 1 week, beiden interessant en precies wat ik zocht! Nu gaan we dus werken aan een website, de organisatie van die clinic en het uitzoeken van een geschikt paard om uit te brengen! Wat ben ik hier blij mee zeg, het gaat allemaal zo snel en geeft veel hoop voor de toekomst!