Omdat we deze week een gast uit Nederland hebben (de eerste) gaan we maandag 4 juli op pad om nog eens in de buurt van Lake Louise te wandelen. Want…Lake Louise is toch wel een heel bekende plek waar zo’n beetje elke toerist die hier in de buurt is naar toe gaat. En we hebben een Canada Park pas gekocht die ons toegang geeft tot alle nationale parken en een groot aantal musea in heel Canada. Normaal kost dat 136 dollar voor 1 jaar, maar omdat Canada volgend jaar 150 jaar bestaat is die pas ditmaal 2 jaar geldig. Als je weet dat toegang voor 1 dag met 1 auto en max 5 personen al bijna 20 dollar kost, dan begrijp je dat je met zo’n pas al snel voordeliger uit bent.

We vertrekken vroeg want voor later in de dag is er regen en mogelijk onweer voorspeld. Even na 8 uur zitten we in de auto en rond half 10 zijn we er. Je kunt duidelijk merken dat het hoogseizoen is, want het is er al druk. Zo druk zelfs dat ze op de parkeerplaats verkeersregelaars nodig hebben. Dat zou je kunnen afschrikken, ware het niet dat er een raar fenomeen te bespeuren is hier, waarover later meer.

We lopen vandaag wel anders de voorgaande keren. We gaan al direct aan het begin rechtsaf, richting Lake Agnes. En dan loop je door de bomen heen omhoog en heb je na een kwartier dit zicht op Lake Louise. En nee : voor alle foto’s in deze post geldt : ze zijn niet bewerkt. Dat water ziet er echt zo uit.

Het pad loopt lang rechtdoor maar dan is er opeens een switchback, een haarspeldbocht. Tijd voor een appel en wat drinken!

Op de foto is al wel te zien wat een mogelijke oorzaak van de naam van dit kleine ronde meer zou kunnen zijn. Frodo drinkt het water met plezier! Die bult stenen die bovenaan nog net te zien is heet de “Big Beehive”  en daar kun je opklimmen, maar dat gaan wij vandaag niet doen. Wij gaan vanaf Lake Agnes naar de “Little Beehive”.

Onderweg tijdens het laatste stukje naar Lake Agnes komen we deze grapjas tegen. Die was duidelijk mensen gewend want zij kwam best dichtbij. Toen Frodo echter ten tonele verscheen was het poseren snel afgelopen!

 

 

 

Lake Agnes’ afwatering wordt gevormd door een waterval aan de zuidkant van het meer. Die waterval passeer je op de weg omhoog, en dat geeft natuurlijk mooie plaatjes met een iets langere sluitertijd.

En dan na een laatste klim over een houten trap naast de waterval, sta je plotseling oog in oog met Lake Agnes. Aan de achterkant rijzen Mount Whyte en Mount Niblock omhoog, met hier en daar nog wat sneeuw. We eten bij het theehuis naast het meer onze meegebrachte lunch op. Wel wat vroeg maar we zijn vroeg opgestaan dus het mag.

Na Lake Agnes is het moment daar om naar de Little Beehive te lopen. Dat is een uitzichtpunt op 2225 meter hoogte waar vroeger een Fire Lookout post stond. Deze foto is een meter of 100 voor het eind van de trail genomen en toont Mirror Lake op de voorgrond, met daarachter, en lager, Lake Louise en het mega Chateau (?) Lake Louise hotel.

Ladies and Gentlepeople. Deze foto is genomen vanaf Little Beehive en dit is een plek waar ik naar toe zou kunnen lopen om gewoon te gaan zitten en te genieten van het uitzicht – totdat het donker wordt. Het bizarre is dat hoewel het op de parkeerplaats mega druk was, van al die mensen op zijn minst 60% niet verder komt dan het pad dat langs de oever van Lake Louise loopt.

Van de 40% die overblijven vallen nog eens 75% af die tot aan het theehuis lopen (zowel bij Lake Agnes als bij het Six Glacier Plain theehuis). Die overige 10% van alles wat beneden op de parkeerplaats rondloopt gaat verder. Hierboven is het dus rustig. Er zijn mensen, maar absoluut niet veel. Want die 10% verdeelt zich ook nog eens over verschillende opties die je vanaf de theehuizen hebt om verder te lopen.

Wij hadden oorspronkelijk het plan om nog Mount St. Piran te lopen, die ligt ten Noorden van de Little Beehive en is 2650m hoog, maar de lucht oogt dreigend en we willen niet met onweer op een kale bergtop zitten. Dus we lopen omlaag via een alternatieve route en besluiten bij Mirror Lake om niet direct terug te lopen maar eerst nog een stuk verder richting het Six Glacier Plain te lopen. Dat is het gebied met de Victoria Glacier waar we in Oktober vorig jaar geweest zijn.

Behoort tot de “Figworth” familie, in het Nederlands Helmkruid. Deze plant is eigenlijk een parasiet volgens de het “Handbook of the Canadian Rockies”, maar het is wel een mooie parasiet. We komen hem tegen op weg naar de trail die van Lake Louise naar het theehuis bij de Six Glaciers Plain loopt. Als we bij de splitsing en op die trail aankomen gaan we terug richting Lake Louise want het ziet er steeds meer naar uit dat het gaat regenen. We komen nog mensen tegen die vol goede moed op weg zijn, met plannen om eerst naar de Six Glaciers Plain te lopen en dan via Lake Agnes terug.

Helaas voor hen (en voor ons) begint het kort daarna te regenen. Eerst licht, maar gedurende de tocht over het pad langs de oever van Lake Louise harder. We komen nat bij de auto aan, maar gelukkig hebben allemaal droge kleren meegenomen en die liggen warm en droog in de auto!

Deze tocht liepen we maandag 4 juli. Het is nu donderdag 7 juli en de volgende twee foto’s van vandaag moesten er ook nog even bij :

 

 

 

 

 

O.o…wat doet die Dodge Ram 1500 5.7V8 Hemi Longhorn edition daar? 🙂