En dan is eindelijk de tijd gekomen dat we zomaar, op een zondagmorgen, omdat we er zin in hebben, gaan wandelen in de Rockies.Onze eerste wandeling als inwoners van Canada houden we eenvoudig. Frodo gaat ook mee, en we willen even afwachten hoe dat allemaal gaat. We hebben besloten om de ‘Grassi Lakes’ met een bezoek te vereren.
Nu zou je denken dat die naam slaat op dat er daar gras aanwezig is, of zo. Maar dat is niet juist. Ze zijn vernoemd naar Lawrence Grassi. Dit was een Italiaanse immigrant die van 1890 tot 1980 leefde en in 1916 naar Canada kwam. Hij werkte aan de spoorweg en werd later ‘miner’, maar zijn grote passie was camping en hiking. Hij heeft een groot aantal ‘trails’ aangelegd of geholpen met de aanleg, waarvan 1 naar de meren die later naar hem vernoemd werden. Hij was ook lid van de rescue brigade die mensen in nood uit de bergen haalde.
Als we bij de ‘trail head’ (het start van de trail) aankomen is het wel redelijk druk, maar zodra je het bos inloopt valt het mee en komen we wel mensen tegen maar niet constant. Dit is dan ook een van de drukste trails, zeker in het toeristen seizoen. Het ligt redelijk dicht bij Calgary en het is een makkelijke en korte trail. Ideaal voor toeristen die snel even ‘in de Rockies’ willen lopen.
Uitzicht vanaf de trail op een klein stuwmeer
Frodo is heel braaf en ook enthousiast. Hij snuffelt en kijkt erop los, maar zelf mag hij niet los. Op zo’n beetje alle trails moeten honden aan de lijn (en hondenpoep opgeruimd, lekker handig als er alleen aan de trail head een vuilnisbak staat!) en er zijn ook trails waar helemaal geen honden op mogen komen! Maar vandaag is Frodo er gewoon bij en dat gaat prima. We zien overigens nog wel meer honden, allemaal netjes aan de lijn en allemaal even blij en enthousiast.
Deze trail kent een makkelijke en een moeilijke route naar de meren. Op internet werd aangeraden om op de heenweg de moeilijk route te kiezen (die nog steeds heel goed te doen is), en terug de makkelijke. Dit advies volgen wij natuurlijk op en na een korte klauterpartij met treden en rotsachtige passages komen we ineens aan bij een drietal groenblauwe meertjes. De Grassi Lakes!
Tip : klik op deze foto’s, en vergroot ze dan, dan kun je goed zien hoe helder het water is!
We lopen erom heen en gaan na even uitpuffen (het was warm) en wat gedronken te hebben via de makkelijke route weer naar beneden. Het was een geslaagde tocht, en we gaan nu snel trail guides en kaarten kopen en meer hikes uitzoeken. De niet-toeristische bewaren we voor in de zomer, en we kunnen even vooruit want alleen al in Kananaskis (het gebied dat tussen de bergen en ons in ligt zo’n beetje) zijn er 260 routes, 4 trail hikes en 4 kaarten. En dan begint het pas!
Over die warmte trouwens in de volgende post meer…….