Zoals velen wel weten, was ik in Nederland behoorlijk actief met het jureren van dressuurwedstrijden. Ik zat gemiddeld 20 keer per jaar in het juryhokje en altijd met zeer veel plezier! Ik had de hoop dat ik hier, met aanbevelingsbrief van de KNHS (sportbond) redelijk eenvoudig ingeschreven kon worden als jury. Maar helaas, er is geen overeenkomst tussen de Nederlandse en Canadese Paardensportbond en dus moet ik in principe helemaal onderaan beginnen. Heel jammer, de kennis is er, de wil is er, en ik vind het erg zonde van mijn tijd en geld om alles nog een keer te moeten doen. Ik had het idee dus maar even aan de kant gezet, om eerst op andere dingen te focussen.
Tot ik vorig weekend 3 dagen lang als schrijver heb gefungeerd bij een CDI3* gold show, welke ook als Olympisch kwalificatiemoment fungeerde. Geen kleine wedstrijd dus, en er waren dan ook 5 buitenlandse juryleden uitgenodigd om daar te komen jureren. Toen zij te horen kregen dat ik in NL jureerde maar hier overnieuw zou moeten beginnen, hebben zij even aan wat touwtjes getrokken. Er was namelijk ook een Canadees jurylid aanwezig, en zij heeft een dikke vinger in de pap bij Equine Canada. Er werd ‘even’ geregeld dat ik zondag niet zou schrijven, dat zou iemand anders komen doen. Daardoor kon ik naast het Canadese jurylid (Brenda) zitten en me focussen op de dressuurproeven die verreden werden. Brenda besloot er maar meteen een officiële audit van te maken en werd het ineens een serieuze zaak~! We kregen proeven van het hoogste niveau te zien, PSG, Inter I en II en ook Grand Prix proeven. Ik moest een aantal keren de punten geven en de beredenering erachter, en in 80-85% van de gevallen was dit gelijk aan haar punten en gedachtengang. Wauw zeg, dan zit je dus gewoon even te jureren op een niveau wat een stuk of 5 stappen hoger ligt dan je zelf mocht jureren. En dat ging nog niet zo verkeerd ook nog! Zoo gaaf, bijzonder en verwonderlijk, allemaal geregeld door een paar buitenlandse juryleden die ik tot dit weekend nog nooit ontmoet had!
Anyway, het was dus een audit, en aan de hand hiervan heeft Brenda een mail gestuurd naar Equine Canada, waarin ze aangeeft dat ik een aanwinst voor het Canadese jurycorps zou zijn en dat ik een goed oog had voor de sport. Verzoek was dan ook om mij direct in te laten stromen in de jurygroep, en daarmee dus een aantal stappen in het proces over te slaan. Ik was even heel verbaasd toen ik die woorden las, wat een mooie beoordeling zeg! Nu is het afwachten op de reactie van Equine Canada, ik heb mijn gegevens doorgemaild en hoop zeer snel wat te horen! Zou toch gaaf zijn als dit zou lukken zeg!
