In Kananaskis Country kun je fijn wandelen. Dat wisten we natuurlijk al, maar het mag best nog een keer gezegd worden. Terwijl de toeristen bij Lake Louise, in Banff en in Jasper in de file staan, zijn wij van plan om vandaag rustigjes naar het startpunt van Moose Mountain trail te rijden en eens te kijken of we de top kunnen bereiken.

Even een stukje info :

“Moose is the mountain you fly over en route to Vancouver. From the air its geological complexity becomes clear. How it is the apex of a major structural feature called the Moose Mountain Dome, an inlay of pale grey Paleozoic limestone surrounded by sandstone rocks of a more recent age covered in trees. [..] It has all the characteristics of a Front Range peak: sharp ridges, cirques and talus slopes.”

Hoogte : 2437m (of 7995 feet, als je langer dan 5 feet bent, kom je boven de 8000 feet! (schijnt een dingetje te zijn)).

We rijden er al vroeg heen via Bragg Creek en dan via HWy 66 (die loopt daar echt, al noemen ze het hier Highway en geen ‘Route’, en het is een doodlopende snelweg bovendien) Kananaskis in. Bij Paddy’s Flat (een vlak stukje land naast de rivier waar ooit wellicht ene ‘Paddy’ uit (denk ik) Ierland heeft gewoond 🙂 gaan we rechtsaf een hobbelige en steile grintweg op, naar de trailhead.

De Moose Mountain trail voert ons over een flank door bossen, afgewisseld met bergweiden vol met bloemen.

Moose Mountain vanaf de trail

Het pad door de bergweiden

Frodo

Het loopt best lekker en het stijgt ook niet zo heel erg. Maar daar gaat verandering in komen. Nadat we een bocht maken en naar het westen lopen, direct in de richting van de top, begint het pad steiler te worden. We lopen op een “fireroad” die gebruikt wordt om de fire lookout post op de top te bevoorraden. De weg is afgesloten voor verkeer maar vormt natuurlijk een prachtig wandelpad. zoals op onderstaande foto goed te zien is.

Omhoog! Eindeloos klimmen

Deze foto is genomen ongeveer op de boomgrens. Geen bomen meer! Nu moeten we goed het weer in de gaten houden, want de top van Moose Mountain staat bekend om zijn onweersbuien en daarin wil je niet op de kale rotsen zitten.

Uitzicht naar het zuiden

Uitzicht naar het Oosten (Calgary)

Voordat je aan het laatste stukje klim begint kom je op een soort van subtop uit. Hier maak ik bovenstaande foto’s met het fantastische uitzicht, vooral naar het oosten. Moose Mountain is de eerste hogere berg hier vanuit het oosten gezien en dus is het uitzicht helemaal vrij. Naar alle andere richtingen toe is dat wel anders, zoals de foto in zuidelijke richting genomen laat zien.

De top komt in zicht

In de verte is de top te zien, met op het hoogste punt de fire lookout post. Iets verderop besluiten Kim en Charlotte dat het mooi geweest is, en gaan in een beschut hoekje wachten. Jonathan en ik lopen door, wij willen de top halen!

En dan loop je dus zo. Aan 1 kant een heel steile helling met losse stenen, en naar boven toe eigenlijk hetzelfde. Gelukkig is het pad redelijk breed en goed te lopen. Het wordt alleen wel snel bewolkt en kouder. We halen de top maar kunnen er maar kort blijven (en foto’s maken was lastig, vanwege harde wind en hagel :-). Dus is het na handtekening in het logboek zetten snel weer omdraaien en naar beneden lopen.

En dan ziet het er opeens zo uit. Regen, hagel, wolken, en naderhand als we weer tussen de bomen lopen vlakbij ook constant onweer. We waren net op tijd! In totaal lopen we ongeveer 15 kilometer. Een mooie tocht en voor Jonathan het hoogste punt ooit lopend behaald!

PS in de volgende post meer nieuws over die rare Nissan op de oprit zoals in de vorige post te zien was. Die staat er (helaas) nog steeds…..