Daar zit je dan echt, in het vliegtuig, op weg naar Canada. Wat een zwaar moment hebben we achter de rug, het afscheid nemen. Eenmaal in het vliegtuig was het verdrietige gevoel nog niet over, de waterlanders kwamen ook nog toen we echt opstegen en we Nederland zagen verdwijnen. Nog een kleine 9 uur en we zouden in ons nieuwe thuisland zijn. Hoewel… ging dat wel echt maar 9 uur duren, of toch langer? Er werd namelijk ergens boven Groenland om een dokter gevraagd. Er was een Duitse meneer onwel geworden en die was niet meer aanspreekbaar. Geen goede zaak dus. De stewardessen en gelukkig ook een in het vliegtuig aanwezige dokter zijn een uur met hem bezig geweest, en gelukkig kwam meneer bij, was het niet ernstig genoeg om een tussenstop te maken voor medische zorg. We konden onze weg dus blijven vervolgen.
Na een emotionele huilbui van Jonathan ergens op driekwart van de vlucht na verliep alles probleemloos en ondanks de verlate vertrektijd landden we keurig op de afgesproken tijd in op YYC airport. Bij de douane ging het redelijk vlot, en konden we op zoek naar onze bagage, en niet te vergeten Frodo! Charlotte zei op een gegeven moment: ‘Ik hoor Frodo piepen’, waarop we antwoordden dat dat echt niet kon, die zou toch niet zo open en bloot vlakbij de kofferband staan? Maar dat was dus wel zo, hij had ons al gezien en was heftig aan het piepen en rondlopen in zijn bench. Wat was hij braaf geweest, maar wat was het sneu, hij mocht er niet meteen uit omdat er ook werkhonden op het vliegveld rondliepen. Zo snel mogelijk als kon zijn we door customs gegaan waar Frodo entreegeld voor Canada moest betalen, en toen konden we eindelijk naar buiten. De bench schudde als een gek, Frodo wilde er heel graag uit, en eenmaal buiten was hij hééél blij!
De volgende stap was het ophalen van de huurauto, duurde even maar dan kreeg je ook wel wat: een Dodge Grand Caravan. Met een beetje passen en meten en het uit elkaar halen van de bench kregen we alle 11 koffers en de bench zelf in 1 keer in de auto, en wij pasten er ook nog bij! Op naar het Bed & Breakfast waar we drie jaar eerder ook al geslapen hadden!
brrr daar krijg ik wel een beetje kippenvel van. zie er ook tegenop hoor, dat moment. al die emoties door elkaar heen, dat moet supervermoeiend zijn. fijn dat jullie er goed doorheen gekomen zijn!