Ik schrijf dit in oktober natuurlijk, maar in september had ik het er maar druk mee. Omdat de Larch trees maar zo kort mooi oranje zijn, moet je snel handelen. Vandaar dat ik een week na onze Boulder Pass hike alweer op zondagochtend vroeg in de auto zit. Alleen ditmaal want de rest is lui, die willen niet mee.
Het doel vandaag is Arnica lake. Dit meer ligt op de grens met British Columbia, en om er te komen moet je een stukje voor Lake Louise linksaf Highway 93 op. Dan kom je vlak voor de grens een kleine parkeerplaats tegen die boven het Vista Lake ligt. Vanaf die parkeerplaats start de Arnica Lake trail. Er staan al heel wat auto’s dus ik loop niet alleen op de trail, dat is goed.
De trail gaat eerst steil naar beneden, naar Vista Lake, om dat meer heen en dan meteen steil omhoog.
Vanaf het pad heb je als je wat hoger klimt vrij uitzicht naar het noorden. Links Boom Mountain (ik heb het niet verzonnen) en daarachter rechs Mount Bell. Het is een hele klim aan mijn kant van de vallei, bijna 600 meter omhoog. Maar het loont de moeite, getuige de foto’s hieronder.
Deze hierboven is mijn favoriet, en ik beloof mezelf dat ik hier volgend jaar in september weer kom en dan mijn groothoek lens meeneem! Maar ook zonder groothoek is bovenstaande foto aardig gelukt.
De weg omhoog heb ik alleen gelopen, maar bij het meer is het wat drukker. De meeste mensen eten hier wat en genieten van het uitzicht, en lopen dan weer terug. Ik wil eigenlijk nog wel wat verder, maar voordat ik dat kan doen wordt mij opeens in Nederlands met accent gevraagd of ik soms Nederlands spreek. Ik had wat opmerkingen gemaakt (deed iedereen) over hoe mooi het wel niet was, en deze meneer kon aan mijn Engels horen dat ik waarschijnlijk wel eens Nederlander kon zijn. Hij blijkt zelf in Canada geboren maar zijn ouders zijn hierheen gekomen lang geleden.
Aan de ene kant frustreert me dit – ik kan geen hike lopen zonder mensen tegen te komen die ook uit Nederland komen of wiens ouders uit Nederland hier gekomen zijn! Maar al snel raken we aan de praat en wordt ik uitgenodigd om met zijn groep mee te lopen.
We lopen door naar Arnica Summit, hierboven op de foto. We kijken hier naar het zuiden, richting de Twin Lakes. Hier eten we wat, heerlijk in het zonnetje. De mensen (2 echtparen) waar ik me bij heb aangesloten gaan door naar de Twin Lakes en slaan dan linksaf naar het Westen, om via een andere trail naar het begin van Higway 93 te lopen. Ze hebben daar vanmorgen een van hun auto’s neergezet en ik mag ook mee terug rijden naar het startpunt.
Foto boven : zicht op Storm Mountain, de berg die ten Westen van Arnica Lake en de Twin Lakes ligt.
Ik neem het aanbod natuurlijk aan en de rest van de hike loopt over een makkelijk trail dat langzaam weer daalt terwijl wij praten. We wisselen visite kaartjes en ik heb er weer een contact bij!
Op de terugweg kom ik in de buurt van Banff nog in een vrij grote file. Er zijn geen alternatieve routes hier dus het enige dat erop zit is geduld hebben. Er blijkt een caravan over de kop geslagen te zijn….
