Naarmate de tijd vorderde, kwam ook het moment van inpakken dichterbij. Zelf hadden we al flink wat werk verzet, maar het echte inpakken, dat mochten de verhuizers doen. En hoe. Een invasie was het. Maandag 7 maart begon 4 man sterk op de Harselaar, waar nog best veel spul stond wat mee zou gaan. Alles moest in dozen, en wat niet in dozen paste, werd ingepakt in bubbeltjesplastic. Gelukkig zit er bij het kantoor een groot magazijn, waar alles netjes op een rij neergezet kon worden, klaar om de container in te gaan.

Maar met alleen inpakken op de Harselaar was het natuurlijk niet klaar, dus door naar Amersfoort. De kasten op de slaapkamer werden uit elkaar gehaald, alle breekbare spullen uit de keuken keurig in papier gewikkeld en in dozen gedaan, en dan is de dag al bijna om. Om half zeven was het klaar voor vandaag en hebben we gezellig met z’n allen gegeten!

Op naar dag twee. Ook vandaag begonnen de mannen weer om 8 uur, nu werd echt alles wat nog niet in dozen of plastic zat, ingepakt. En dan gaat het hard. Aan het eind van de dag is dan dus je huis echt kaal, heel raar.

Dag drie breekt aan. Net als dag 1 werd vandaag gestart op de Harselaar, die spullen moesten als eerste geladen worden. Om half negen kwam er een container voorrijden, wat een joekel van een ding zeg, als daar niet alles inpast, weet ik het ook niet meer…

Het inladen kon beginnen, natuurlijk moest het belangrijkste er als eerste in: mijn zadelkast met zadels 😛

Ik wilde dit graag zelf doen, niet alleen omdat ik erg zuinig ben op mijn spullen, maar vooral ook omdat ik de rest van de dag en dagen erna niet meer thuis zou zijn i.v.m. schoolkamp. Waar normaal de vrouw des huizes de container mag verzegelen, mocht ik nu het inpakken starten!

De hele dag zijn de mannen bezig geweest met inladen. In een hoog tempo werd alles uit kantoor/huis gehaald en netjes in de container gezet. Met als resultaat om vijf uur klaar!

Bij gebrek aan diezelfde vrouw des huizes had Jonathan de eer om de container te zegelen, alles zat erin en we hadden zelfs ruimte over!

En daar gaat ‘ie dan… Op naar Rotterdam, om van daaruit met de boot naar Antwerpen te gaan, en daar dan weer overgeladen te worden op een schip dat uit Southhampton via Antwerpen naar Montreal zal varen. Daar zal de container dan op 5 april aankomen en hopelijk zonder al te veel vertraging onze kant op komen! Met een beetje (boel) geluk is ‘ie 6 april bij ons, maar dat kan alleen als men van de douane besluit dat onze container niet gecontroleerd hoeft te worden! Duimen maar!