Wanneer je vanuit Calgary naar het oosten gaat, zou je als nietsvermoedende zojuist gearriveerde Nederlander verwachten (gebaseerd op reisgidsen en verhalen) dat daar een vreselijk saai en vlak landschap ligt. De ‘plains’.

Vandaag (11 oktober) zijn we uitgenodigd door de eigenaresse van een van de B&B’s waar we 3 jaar geleden sliepen, voor een Thanksgiving diner. Op “the mansion”, zoals ze het noemde. Dat ligt dus ten oosten van Calgary. En dus rijden we in dat vlakke landschap. Over steeds smallere wegen (noot : een landweg hier, zelfs een van gravel, is nog steeds immens breed voor Nederlandse begrippen) komen we uiteindelijk op een oprijlaan langs een meer en zien daar een immens huis opdoemen. Het is inderdaad zo groot als een mansion, maar nog in aanbouw. Het is genoeg ‘af’ om behaaglijk te vertoeven.

Behalve dat, is het landschap hier fantastisch. Het uitzicht over het meer is waanzinnig, en in de verte kun je zelfs nog de toppen van de Rockies zien. Er zijn al veel mensen, allemaal vrienden en familie van Deanne. We mixen en mengen met de aanwezigen, en de kinderen mogen zowaar op het golfkarretje zelf rijden over het terrein. Dat is natuurlijk grote pret!

Het is een bijzondere ervaring om het enthousiasme van mensen mee te maken wanneer ze horen dat we net ‘geland’ zijn. Het was ons verteld dat je hier als je binnenkomt meteen geaccepteerd wordt. Iedereen weet van de strenge selectie en weet dus ook dat je echt moet willen komen en ook dat je weet dat je het zelf moet waarmaken. En dat is dus waar, die acceptatie merk je overal. Dat is ontzettend fijn om mee te maken.

Het eten smaakt heerlijk. Er is natuurlijk stuffed turkey, en mashed potatoes, en marshmallow pistache desert, en natuurlijk pumpkin pie! We vertoeven na het eten op de veranda/steiger aan het water, en zien een prachtig kleurenspel als de hemel langzaam donker wordt.

Tijdens de terugrit naar de stad zijn we het er allemaal over eens dat onze eerste Thanksgiving in Calgary geweldig bevalt!